INEDIA (NIEJEDZENIE)
to dobrowolne i naturalne pozostawanie (umiejętność życia) zupełnie bez jedzenia (często także bez picia) przy właściwie funkcjonującym ciele, przez długi okres czasu (miesiące, lata). Inedyk nie czuje głodu, nie pości, nie zmusza się do niejedzenia. Ciało inedyka, po osiągnięciu właściwej masy, nie chudnie.
Inedię praktykują osoby, które przystosowały się do
stylu życia bez
jedzenia. Osiągnięcie inedii może być zamierzone, wtedy jest to wynik
(albo inaczej: etap na drodze) tzw rozwoju duchowego, powodującego
rozszerzanie się
sfery Świadomości, w której dana osoba żyje. Inedykiem może
też zostać,
niezamierzenie, osoba głęboko zaangażowana praktykami religijnymi. W
biografiach tzw świętych można znaleźć przypadki inedii u tych
osób.
Wielu niejedzących, z różnych powodów, czasem napije się wody, herbaty, kawy czy innego napoju. Niektórzy z nich czasami, np. raz na kilka tygodni, dla zaspokojenia zmysłu smaku, zjedzą kostkę czekolady, ciastko, ser, chrzan itp. Niejedzący twierdzą, że nie chodzi o ascetyczne umartwianie ciała ale o wolność i korzyści, jakie daje styl życia bez jedzenia.
Nie nazywa się inedykiem (niejedzącym) osobę, która
regularnie pije
płynne jedzenie np. soki, wtedy mówimy o diecie płynnej.
Inedią
(niejedzeniem) nie jest też post albo głodówka, chociaż
także wtedy
człowiek nie przyjmuje pokarmów,
ponieważ trwa to przez określony czas, po czym wraca się do jedzenia.
Inedia jest stanem, który przychodzi najczęściej jako efekt uboczny rozszerzenia się sfery Świadomości, w której dana istota żyje. Inedia może też zdarzyć się nieoczekiwanie z różnych powodów i trwać przez jakiś czas.
Inedykiem nie jest osoba zmuszająca się na siłę do nieprzyjmowania pokarmów — takie szkodliwe dla ciała działanie zazwyczaj prowadzi do śmierci głodowej. W tej materii osobnym tematem są posty lecznicze.
Droga do świadomego stania się inedykiem prowadzi
głównie przez
działania powodujące rozszerzenie sfery Świadomości, w któej
osoba
żyje. Zatem inedia (niejedzenie) to bardziej cecha
charakterystyczna stylu życia niż tylko sprawa nieprzyjmowania
pokarmów. Inedyk (niejedzący), ponieważ uwolnił się od
potrzeby
wprowadzania do organizmu pożywienia, ma wolność wyboru, jeść czy nie
jeść. Jedno jest pewne, że nie musi jeść, żeby jego organizm właściwie
funkcjonował. Więcej opisane jest w książce "Inedia, Niejedzenie, Post.".
OSTRZEŻENIE
Proszę, nie traktuj informacji tu zawartych jako podręcznika mającego pomóc w przystosowaniu się do życia bez jedzenia. Powodem istnienia tego serwisu jest tylko dostarczenie informacji, które możesz rozważać i doświadczać. Przystosowanie się do stylu życia bez jedzenia jest dużo obszerniejszym procesem i wymaga albo znacznie rozszerzonej sfery Świadomości osoby zainteresowanej albo konsultacji a nawet prowadzenia przez kogoś wystarczająco doświadczonego. Proces ten przebiega inaczej u każdej osoby i nie da się opisać metody dla wszystkich. Każdy człowiek potrzebuje metody indywidualnie dobranej. Jest tyle metod ile osób, które przez ten proces przeszły.
Zanim praktycznie zaczniesz cokolwiek w tym
kierunku działać,
proponuję, przeczytaj poniższą książkę.
Książkę "Inedia, Niejedzenie, Post" oraz inne książki tego autora "możesz pobrać bezpłatnie".
Chcę bezinteresownie wspomóc ten serwis internetowy
Uwagi dotyczące serwisu – kontakt.